Małżeństwa powtórne należą do zjawisk, które od zawsze istniały wśród nowo zawartych małżeństw. Liczba i motywy ponownie zawieranych małżeństw zmieniały się w poszczególnych okresach historycznych. Zostało to potwierdzone długookresowymi obserwacjami zmian demograficznych (poziom śmiertelności) i psychologicznymi (skłonność do rozwodów). Celem artykułu jest przedstawienie podstawowych informacji na temat ponownych małżeństw,jak również osób zaangażowanych (ich wiek, stan cywilny, okres od ostatniego małżeństwa, skłonność do wyboru partnera o tym samym stanie cywilnym) w Polsce powojennej.
statystyka społeczna, badania socjologiczne, zachowania społeczne
Kędelski M., Paradysz J. (2006), Demografia, Wyd. AE, Poznań
Kluzowa K., Kusz F., Slany K. (1991), Małżeństwa powtórne w Polsce: Typy, przyczyny powstania, funkcjonowanie, Wyd. UJ, Kraków
Kuklo C. (2009), Demografia Rzeczypospolitej przedrozbiorowej, Wyd. DiG, Warszawa
Quételet A. (1874), Układ społeczny i jego prawa, Nakład Księgarni Celsa, Lewickiego i S-ki, Warszawa
Rosset E. (1975), Demografia Polski, t. 2, Reprodukcja ludności, PWN, Warszawa
Smoliński Z. (1967), Małżeństwa w latach 1960—1965, GUS
Szukalski P. (2006a), Wdowieństwo w starszym wieku w Polsce, „Gerontologia Polska”, t. 14, nr 2
Szukalski P. (2006b), Owdowienie jako zdarzenie demograficzne — ujęcie długookresowe, [w:] Ozorowski E., Horodeński R. Cz. (red.), Małżeństwo, etyka, ekonomia, Wyd. WSE, Białystok
Szukalski P. (2007), Zróżnicowanie poziomu umieralności a stan cywilny, „Wiadomości Statystyczne”, nr 5
Wnęk K., Zyblikiewicz L. A., Callahan E. (2006), Ludność nowoczesnego Lwowa w latach 1857— —1938, TN Societas Vistulana, Kraków
